In 2005 was er prachtig poollicht zichtbaar in Nederland met mooie diepe kleuren en hoog aan het firmament. Ik zag de foto’s van o.a. Roy Keeris (zie inzet rechts) en bedacht toen, dat wil ik ook zien. Dat was ook het moment dat ik een pagina over poollicht op mijn website plaatste om door de kennis, die ik daarmee zou vergaren, de kans te vergroten dat ik het poollicht ook echt een keer zou gaan zien. 19 Jaar lang heb ik ieder poollicht moment gemist, door slecht weer, bewolking, te laat, verplichtingen, alleen in het noorden zichtbaar, enz. enz. En dat terwijl ik ingeschreven was op waarschuwende sms- en e-maildiensten. Maar toch, iedere keer greep ik mis.
In de avond en nacht van 10 op 11 mei zou dat echter veranderen. Ik had kort daarvoor foto’s gemaakt van de enorme zonnevlek en toen kreeg ik meteen ook de eerste melding van Noorderlichtjagers dat het weekend bijzonder kon worden.
De Kp-index schoot door het dak en de eerste meldingen kwamen binnen, waardoor ik me als de wiedeweerga naar de Maasmuur in Grave haastte. Statiefje en camera mee en (naar later bleek gelukkig ook) mijn iPhone 14 Pro Max.
De eerste foto’s waren meteen raak, ik zag paarsrood met een lichte zweem van groen en was daarmee al helemaal tevreden en geleidelijk verdween het licht. De nacht was weer donker en ik ging met een big smile naar huis. Ik had eindelijk, na ál die jaren, poollicht gezien. Echter thuis aangekomen, zag ik even later de waarden weer zodanig worden dat ik mijn spullen pakte en weer terug richting de Maas liep en daar ging het toen pas écht los.
Alle kleuren van het poollicht: rood, roze, paars, groen, geel, oranje en zelfs melkachtig wit, zichtbaar tot voorbij het zenit (recht boven me).
De grote zonnevlek
De leverancier van al dit mooie noorderlicht was een uitzonderlijk grote zonnevlek die veel uitbarstingen veroorzaakte.
Eigen foto 10 mei 2024
Deze grote en zeer actieve zonnevlekkengroep (AR3664) veroorzaakte diverse uitbarstingen, zogenaamde X-flares van de 3e grootte (X3).
Een van de vele krachtige uitbarstingen op 10-11 mei, met de planeten Jupiter (links) en Venus (rechts). De vele witte streepjes die we zien zijn protonen die de sensor van de SOHO ruimtetelescoop raken. Een teken van grote activiteit.
De Kp-index nam in de avond zienderogen toe van 3 naar 8 en even later zelfs een door mij niet eerder waargenomen Kp9.
We zien op deze Kiruna magnetogram duidelijk de eerste piek van de avond rond 21u (=23.00 uur MEZT) en rond 22.15 (=0.15 uur MEZT), hetgeen overeen komt met mijn beide waarnemingen.
Zichtbaar met het blote oog
Ondanks dat ik nachtblind ben, kon ik na een uurtje in het donker op een gegeven moment het poollicht daadwerkelijk met het blote oog zien. Ik zag geen kleuren, maar meer een lichtgrijze wolk. Nauwelijks helderder dan de achterliggende lucht. maar toch duidelijk genoeg dat ik er mijn camera op kon richten,waarop dan toch duidelijk het felste poollicht werd vastgelegd. Overigens hoorde ik van anderen dat zij o.a. de rode gloed van het poollicht wel met het blote oog konden zien.
Onderstaand een aantal foto’s van de iPhone 14 Pro Max, geschoten uit de losse hand(!), zoveel mogelijk stil gehouden tegen een van de oude kanonnen aan de Maasmuur in Grave (gemiddelde belichtingstijd 10 seconden). Klik voor een vergroting.
De foto’s van de reguliere fotocamera waren ook aardig, maar die van de iPhone waren veel mooier en kleurrijker en ik kon er een uitgebreider gebied mee vastleggen door de groothoeklens.
Nog wat video’s van de uitbarstingen, die geleid hebben tot het mooie poollicht op aarde.
Dit was de krachtigste uitbarsting van het noorderlicht in 20 jaar tijd:
In eerste instantie dacht iedereen dat we ook zaterdagavond 11 mei en zondagavond 12 mei nog grote kansen op poollicht zouden hebben, maar het bleef bij wat fotografisch poollicht laag aan de horizon. Het poollicht blijft onberekenbaar… maar ik heb het dan toch eindelijk gezien!!!
.
Klik hier voor het fotoverlag
van het poollicht van 10 en 11 oktober 2024
– Terug naar de poollichtpagina –